Drie-geribbelde wolfsmelk - planten, teelt, voortplanting, snoeien

Wolfsmelkvetplanten zijn planten die in het wild voorkomen in de droge streken van tropisch Afrika. Ze zijn bestand tegen een langdurig gebrek aan water en lijken vaak op cactussen. Een kenmerkend kenmerk van de Euphorbia-cactus, die ook aanwezig is, is het giftige melksap dat wordt aangetroffen in de weefsels van de plant. Euphrasia's zijn buitengewoon decoratief en tegelijkertijd gemakkelijk te kweken, dus ze zijn vaak te vinden in onze huizen en tuinen. Lees meer over de teelt, voortplanting en verzorging van de Euphorbia trigona drietandige wolfsmelk.

Als u op zoek bent naar meer informatie, bekijk dan ook de artikelen over spurgeons die hier verzameld zijn.

Drie-geribbelde wolfsmelk - planten, teelt, voortplanting, snoeien

Euphorbia trigona - wolfsmelkcactus in ons appartement

De drie-geribbelde wolfsmelk is een indrukwekkende vetplant die tot 2 m hoog kan worden. Het lijkt op een cactus, en deze indruk wordt versterkt door zijn hoekige stengels, korte (5 mm) doornen en vlezige, kleine lepelvormige bladeren. De oorspronkelijke plant kan thuis worden gekweekt als we hem een ​​plek bieden voor vrije ontwikkeling vanwege de snelle groei. In de zomer kunnen we de pot in de tuin of op het balkon zetten, waardoor de omgeving een exotische uitstraling krijgt.

De teelt van Euphorbia trigona is niet moeilijk. Vetplanten geven de voorkeur aan zonnige plaatsen, dus potten kunnen het beste op een zonnige vensterbank worden geplaatst. De drie-geribbelde wolfsmelk tolereert ook lichte schaduw - de scheuten van de plant buigen niet naar het raam en behouden een decoratieve vorm. Thuis gekweekt, bloeit het niet. Het is een thermofiele plant, die een vrij hoge luchttemperatuur nodig heeft - rond de 25 graden Celsius. We hoeven de omgeving niet te bevochtigen, want de decoratieve vetplant verdraagt ​​perfect droge lucht. Verplaats de plant in de winter naar een koelere standplaats, zo'n 15 graden Celsius.

De gekochte zaailingen planten we in een speciaal substraat voor cactussen en vetplanten. Op de bodem van de container is het de moeite waard om een ​​drainagelaag te plaatsen, die de afvoer van overtollig water zal vergemakkelijken. We geven de planten spaarzaam water en stoppen bijna met water geven in de winter - geef de succulent gewoon eens in de 1-2 maanden een beetje water, wanneer de bladeren beginnen te krimpen. Een te vochtige ondergrond kan tot rotten leiden. Van de lente tot het vroege najaar heeft de wolfsmelk kracht nodig. Het is het beste om een ​​meercomponentenmeststof te gebruiken die geschikt is voor cactussen. Bekijk ook dit artikel over wolfsmelk .

De wolfsmelk met drie ribben is niet vatbaar voor ziekten. De meest voorkomende oorzaak van klachten zijn fouten gemaakt tijdens de teelt, meestal veroorzaakt door overlopen van planten waardoor ze gaan rotten. Als er een witte poederachtige laag op de plant verschijnt, duidt de aanwezigheid ervan op het optreden van een schimmelziekte - echte meeldauw. Geïnfecteerde delen van de plant moeten worden besproeid met geschikte preparaten zodra de eerste laesies worden opgemerkt.

Verzorging van wolfsmelk - snoeien en reproductie van planten

Een belangrijke zorgprocedure is het snoeien van vetplanten:

  • wij snoeien op jonge planten. De behandeling laat Euphorbia trigona bloeien met behoud van zijn oorspronkelijke uiterlijk,
  • het snoeien van een volwassen vetplant is niet aan te raden, net als het vaak opnieuw planten van planten.
  • het snoeien gebeurt met beschermende handschoenen en een bril - thuis "giftige cactussen" stoten giftig melksap uit dat de huid kan irriteren en, wanneer het in de ogen komt, tijdelijke zichtproblemen veroorzaken. Of misschien wil je dit artikel over het wiel ook wel leuk vinden ?

Zie aanbevolen meststoffen tegen goede prijzen

De reproductie van een wolfsmelk in pot is niet moeilijk. De drie-geribbelde wolfsmelk wordt gereproduceerd door scheutstekken, die in het voorjaar worden geoogst:

  • snijd de toppen van de scheuten, verkrijg stekken, ongeveer 10-15 cm lang,
  • scheur de onderste bladeren af ​​en dompel het afgesneden fragment van de scheut in heet water om de stroom giftig melksap te stoppen,
  • nadat de snede is gedroogd, kan de zaailing in een doorlatende grindgrond worden geplaatst of in een mengsel van twee delen turf met een deel zand.

Drie-geribbelde wolfsmelk - planten, teelt, voortplanting, snoeien

Gebruik het zaailingssubstraat om een ​​doos van ongeveer 10 cm diep of een kleine pot met een diameter van 5 cm te vullen. We egaliseren de aarde en onderdrukken haar. De zaailingen worden geplant op een afstand van 3 cm x 3 cm en 4 cm x 4 cm. Zet de containers op een schaduwrijke plek en geef ze na 3 weken water. We versnellen de voortplanting door de stekken met folie te bedekken, zodat onze "giftige cactussen" snel wortel schieten en niet uitdrogen. Bekijk ook de artikelen over onkruid in de tuin die hier verzameld zijn .

De drie-geribbelde wolfsmelk 'Rubra' - een opzichtige variëteit aan vetplanten

Euphorbia trogona 'Rubra' onderscheidt zich door een interessante kleur van scheuten en vlezige bladeren. Specimens die groeien op sterk zonovergoten plaatsen vallen op met hun donkerpaarse of intens rode kleur. Jonge wolfsmelkers zijn rijk aan blad, de oudere vormen bladeren op de toppen van houtachtige scheuten. De plant bereikt een behoorlijke hoogte, zelfs tot 200 cm, dus hij moet in een ruime kamer staan ​​waar hij het beste tot zijn recht komt.

Het ras stelt geen hoge teeltvereisten. Droogtebestendige vetplant kan zonnige, warme en droge kamers decoreren. De verzorging van de plant bestaat uit het spaarzaam water geven, want 'Rubra' verdraagt, net als andere vetplanten, geen overlopen. De zaailingen die in de tuinwinkel zijn gekocht, moeten worden geplant in een doorlatend substraat dat geschikt is voor cactussen en vetplanten.

Als we in de herfst- of winterperiode een vetplant hebben gekocht, laat de plant dan in het gekochte substraat staan. Het water geven van de wolfsmelk in de winter vindt eens in de 1-2 maanden plaats, wanneer de bladeren beginnen te krimpen en ze de watertoevoer moeten aanvullen. Tuinders raden het gebruik van watersproeiers aan om het risico van overvulling van de plant, die kan rotten, te voorkomen. Of misschien bent u ook geïnteresseerd in dit artikel over het gebruik van glaucoom ?