Klimop is een populaire soort onder kamerplanten. Een intrigerende klimmer ziet er ook geweldig uit buiten, met verstrengelde hekken, muren, gevels van gebouwen en pergola's. Het loont de moeite om de teeltvereisten van de kopbloem te kennen om zo lang mogelijk van zijn weelderige ontwikkeling te genieten.
Als je op zoek bent naar meer advies en inspiratie, bekijk dan hier de artikelen over klimop.
Header klimop - kenmerken
Header klimop ( Hedera helix ) is een van de araliaceae. We ontmoeten hem niet alleen thuis en in tuinen, maar groeien ook in het wild in heel Polen. Het groeit op parken, bossen en verschillende soorten groene woestenijen. Het is ook te vinden in andere Europese landen en in Klein-Azië. Groenblijvende klimop wordt vooral gewaardeerd in de cosmetica-industrie en wordt ook beschouwd als een medicinale plant.
De klimplant kan tot 30 meter lang worden en tot 70 cm in overspanning. De klimop in pot is echter niet zo indrukwekkend - hij wordt dan wel 2 meter lang. Kenmerkend voor deze klimplant is vooral de groenblijvende schaduw van de bladeren. Jonge zaailingen onderscheiden zich door harige bladeren, waarvan het oppervlak op volwassen leeftijd glad is. Ze reiken tot 10 cm lang en vormen een typische eivormige vorm met een puntig uiteinde. Klimop bloeit zeer zelden in een pot. Aan de andere kant kunnen we in natuurlijke omstandigheden overvloedige bloeiwijzen waarnemen in de vorm van schermen. De bloem van de lichtgroene kop wordt later bruin. Of misschien wilt u dit artikel over klimop in de tuin ?
Header klimop en zijn variëteiten
Gewone klimop is onderverdeeld in talloze cultivars, waaronder:
- Baltica - een variëteit ontdekt in 1907 in de buurt van Riga. Een vorstbestendige klimmer onderscheidt zich door donkergroene bladeren met sterk gemarkeerde witte nerven.
- Colchid klimop - het natuurlijke gebied van voorkomen is Noord-Anatolië en de Kaukasus. Colchid klimop onderscheidt zich door groenblijvende bladeren met een bleke rand.
- Goudhart - ontdekt in Italië in het midden van de 20e eeuw. De bladeren onderscheiden zich door een groenblijvende rand en een lichter hart.
Aanbevolen meststoffen voor struiken
Hedera-helix - teelt en verzorging
Voordat u besluit om deze potplanten te laten groeien, moet u zich realiseren dat u te maken heeft met een giftige wijnstok. Van de meest giftige vruchten wordt aangenomen dat ze verbrandings- en spijsverteringsproblemen veroorzaken. Het is om deze reden dat klimop, zo populair in onze huizen, langzaam begon te verdwijnen ten gunste van andere planten. Het is echter de moeite waard om te beslissen om het in de tuin te kweken, vooral omdat deze soort geen veeleisende plant is. Als je op zoek bent naar meer inspiratie, bekijk dan ook dit artikel over het kweken van scindapsus .
De klimplant doet het goed in een halfschaduw positie. Klimop heeft noodzakelijkerwijs steun nodig om te groeien, zodat hij vrij kan klimmen. Noordelijke exposities van gevels en muren zullen de beste zijn. De meest voorkomende soorten klimop zijn vorstbestendig. Voor sommigen wordt echter een winterbedekking aanbevolen. Door de scheuten met twee ogen te snoeien, kunnen we vegetatieve voortplanting uitvoeren. Hun beworteling begint nadat de scheuten in water of in de grond zijn geplaatst. Jonge planten hebben extra bescherming nodig tegen lage temperaturen. Lees ook dit artikel over de Amerikaanse Millina-teelt .