Digitalis - vingerhoedskruid - is een honinghoudend kruidachtig kruid dat behoort tot de weegbree-familie. Het komt als een vaste plant of als een tweejarige plant. Aantrekkelijke soorten en hun variëteiten, gewaardeerd om hun aantrekkelijke bloemen en lage teeltvereisten, worden gebruikt in huistuinen en in openbare ruimtes. In het wild wordt het vingerhoedskruid gevonden in lichte bossen en aan de randen ervan, en het vingerhoedskruid leeft ook op de pijnboomvloeren van de Tatra-berg. In Polen zijn wilde vingerhoedskruid volledig beschermd. Planten hebben genezende eigenschappen, maar hun directe consumptie is gevaarlijk - het veroorzaakt bedwelming van het lichaam. De populaire soorten zijn paars vingerhoedskruid, gewone vingerhoedskruid, wollige vingerhoedskruid, geel vingerhoedskruid en roest vingerhoedskruid.
Als je op zoek bent naar meer inspiratie, bekijk dan ook de artikelen over tuinbloemen die hier verzameld zijn.
Paars vingerhoedskruid en zijn variëteiten
Wat moet je weten over paars vingerhoedskruid in de tuin?
Digitalis purpurea - paars vingerhoedskruid - is een tweejarige, rechtopstaande gewoonte, bloeit van mei tot eind augustus in de tuin. Het hele ding is bedekt met een snijder - dik en kort haar. De prachtige buisvormige bloemen, paars en roodachtig, lijken op klokken. Binnenin zijn ze gespikkeld met donkerpaarse vlekken. De bloemen zijn verzameld in lange bloeiwijzen op de scheuten, ongeveer 120 cm lang. De randen van de grote donkergroene ovale bladeren zijn fijn getand. De vrucht is een droge zak met tal van zwarte zaden.
Het kweken van vingerhoedskruid is niet moeilijk. Reproductie van de plant is mogelijk door zaden die in de lente of vroege zomer gezaaid moeten worden - dan zal de digitalis het volgende jaar bloeien. Zaden worden gezaaid in de grond of in potten en kattenbakken. De opkomende zaailingen vereisen quilten en het planten van de plant op de geselecteerde locatie gebeurt in de herfst, met een tussenruimte van 30 x 40 cm, op een plek die beschut is tegen de wind en enigszins in de schaduw staat. Paars vingerhoedskruid geeft de voorkeur aan vruchtbare, goed doorlatende grond met een licht zure pH. Teeltvereisten hebben betrekking op het overvloedig water geven van planten tijdens droogte. Na de bloei verwijderen we de middelste bloemstengel om grotere bellen op de zijscheuten te krijgen.
Het paarse vingerhoedskruid is een waardevolle plant die zowel voor decoratieve doeleinden als voor de farmaceutische industrie wordt gekweekt. Biedt ingrediënten voor de productie van hart- en diuretica. Consumptie van de plant veroorzaakt vergiftiging en hartaandoeningen, daarom wordt het niet gebruikt in de kruidengeneeskunde. U moet voorzichtig zijn tijdens tuinactiviteiten, omdat contact met bladeren storende symptomen kan veroorzaken - hoofdpijn en rood worden van de huid. Als je op zoek bent naar meer advies, bekijk dan ook dit artikel over paarse digitalis .
Vingerhoedskruid Digitalis purpurea - de meest interessante variëteiten
- Digitalis purpurea var. Alba - wit vingerhoedskruid - is een originele variëteit, die zich onderscheidt door witte klokvormige bloemen, die lange scheuten dicht bedekken. Het interieur van de bloemen is versierd met veelkleurige vlekken. Het is een tweejarige plant die bloeit in het tweede jaar van de kweek. Het planten van deze variëteit werkt het beste op zonnige en licht beschaduwde plaatsen, in matig vochtige en goed doorlatende bodems. De zaden worden direct in de grond of in potten en kattenbakken gezaaid. In augustus kunnen zaailingen naar een vaste plaats worden verplaatst en op een afstand van 30 x 40 cm worden geplant.
- Digitalis purpurea 'Apricot Beauty' is een paars vingerhoedskruid met zeer grote klokvormige bloemen, die verschijnt in het tweede jaar van de kweek van de late lente tot het midden van de zomer. Stengels met bloeiwijzen reiken tot 120 cm lang. De bloemen, waar vlinders en andere insecten omheen hangen, trekken de aandacht met prachtige kleuren - crème, geel en lichtroze. De teelt is succesvol op zonnige en licht beschaduwde plaatsen, in vochtige, humusachtige grond met een neutrale, zure of basische pH. Vingerhoedskruid in de tuin is bestand tegen droogte. De plant van deze variëteit is giftig, dus inslikken veroorzaakt vergiftiging.
- Digitalis purpurea 'Pam's Choice' - In juni, in het tweede jaar van de kweek, produceert digitalis purpurea van deze variëteit witte klokvormige bloemen met kastanjebruine en bruine vlekken in de bloempot. Uit de rozet van donkergroene bladeren groeit een lange bloem, ongeveer 120 cm lang. Plant de zaailingen permanent in de herfst, met een tussenruimte van 40 - 50 cm. 'Pam's Choice' staat het liefst op humusgrond met een neutrale pH. Bekijk ook de artikelen over herfstbloemen die hier verzameld zijn .
Vingerhoedskruid - teelt en vereisten
Een vaste plant met citroengele of okergele bloemenkleur, met bruine vlekken in de klokvormige kelken is het vingerhoedskruid - Digitalis grandiflora. Het wordt gevonden in Europa, geeft de voorkeur aan gebieden met een zeeklimaat en bewoont heldere loofbossen en hun randen. In Polen groeit het op grote schaal in het Tatra-gebergte als een inheemse plant. In ons land is vingerhoedskruid volledig beschermd in nationale parken, zoals het Tatra National Park, en in natuurgebieden. Vaste plant en zijn variëteiten worden in tuinen en parken geplant als opzichtige sierplanten.
Het vingerhoedskruid veroorzaakt geen kweekproblemen. Plantenvermeerdering is mogelijk door in de herfst zaden te zaaien of door grote bosjes te verdelen. Het ziet er het mooist uit in een groep, dus we moeten 3-10 planten bij elkaar planten of 10-20 planten. Plant 7 vingerhoedskruid op 1 m2. Vaak wordt de digitalis vanzelf gezaaid. De talrijke zaden, gedragen door de wind, zullen jonge planten doen ontstaan die in verschillende delen van naturalistische tuinen ontkiemen. Vingerhoedskruidzaailingen zijn verkrijgbaar in tuincentra, klaar om op geselecteerde locaties te worden geplant.
Het kweken van digitalis, als aan de bodemvereisten van de plant wordt voldaan, is niet moeilijk en absorberend. Het planten wordt uitgevoerd op zandige leembodems die lang vocht vasthouden. Het vingerhoedskruid houdt van licht beschaduwde en zonnige standplaatsen. Bloemen verschijnen in juni en, na het afsnijden van een verbleekte scheut, in juli. Een lange scheut van 80 cm, bedekt met grote bloemen, het is goed om hem te ondersteunen met een paal om de schoonheid van de vaste plant volledig te laten zien. Alle digitalis is giftig, dus wees voorzichtig bij het tuinieren.
Aanbevolen meststoffen voor bloemen - probeer ze uit!
Vingerhoedskruid 'Creme Bell' - is een lage, getufte vaste plant met grote, 5 cm lange, klokvormige bloemen die tot 40 cm hoog kunnen worden. Vingerhoedskruid van deze soort bloeit van juni tot september. Geelbruine bloemen, met interne bruine vlekken, zien er prachtig uit in rotstuinen, in groepsaanplantingen en in composities met andere vaste planten. De plant wordt ook gebruikt als snijbloem. Het planten gebeurt op zonnige, matig vochtige plaatsen, in gemiddelde tuingrond. Het vingerhoedskruid 'Creme Bell' is vorstbestendig.
Andere digitalis-soorten - vereisten voor reproductie en kweek
- Digitalis lanata wollig vingerhoedskruid - is een tweejarige plant die de hele zomer bemoste klokvormige bloemen produceert die de hele zomer crème en bruinachtig van kleur zijn. Het zomer vingerhoedskruid komt uit de gebieden van Klein-Azië en de Balkan. In ons land zijn er zaailingen van planten die worden gekweekt vanwege hun geneeskrachtige eigenschappen, voornamelijk voor de bereiding van hartmedicijnen. Men moet geen kruidengrondstof verkrijgen van wilde exemplaren. Vingerhoedskruid is giftig en het zelf maken van medicijnen kan gevaarlijk zijn voor je gezondheid en leven. Het wordt gewaardeerd om zijn decoratieve kwaliteiten, het prachtig decoreren van rustieke tuinen en onze appartementen, omdat het zomer-vingerhoedskruid geschikt is voor snijbloemen.
Het groeit tot ongeveer 1 m hoog. Nadat de bloemen met dubbele lippen zijn vervaagd tot bloeiwijzen, is de vrucht zichtbaar - droge zakken met zaden. De reproductie van de plant wordt uitgevoerd door zaden. We zaaien ze in de winter- en lentemaanden - van januari tot mei, in potten en kattenbakken. De eisen van de plant in dit stadium zijn om de zaden te voorzien van een temperatuur van ongeveer 18-19 graden Celsius, een lichte standplaats en voldoende bodemvocht. Je kunt de kattenbak afdekken met folie, die wordt verwijderd als het wollige vingerhoedskruid ontspruit. We verplaatsen grotere zaailingen naar grotere containers. Vaste plaatsen worden in het voorjaar geplant, tot op de grond met een neutrale en licht zure pH. Vingerhoedskruid zaailingen, klaar om te planten, zijn beschikbaar op de tuinbouwmarkt. De verzorgingseisen van planten hebben vooral betrekking op het systematisch wieden van de stand. We gebruiken geen stroom.Het wollige vingerhoedskruid is bestand tegen lage temperaturen.
- Vingerhoedskruid Digitalis ferruginea -vaste plant ziet er prachtig uit in groepsaanplantingen en als zelfstandige plant. Uiteindelijk groeit het tot 1,5 m hoog. Decoratieve grote bloemen zijn aan één kant in clusters verzameld. De kelken met twee lippen hebben een originele kleur - geelgroen en geelbruin, met donkere aderen. Bloemen verschijnen in de tweede helft van juli. Ze worden ondersteund door bruinachtige ondermaatse bladeren en bloemen trekken bijen en vlinders aan. Kant-en-klare vingerhoedskruid zaailingen en zaailingen van zijn variëteiten worden aangeboden door tuincentra en winkels. Het planten, kweken en verzorgen van vaste planten levert geen problemen op. Planten geven de voorkeur aan licht gearceerde posities. De vrucht is droge zakjes gevuld met zaden. Als we de scheuten niet snoeien nadat de bloeiwijzen zijn uitgebloeid, zullen de zaden in de tuin zaaien. De rode vingerhoedskruid is ook geschikt als snijbloem. Voor een interessante variëteitDigitalis ferruginea behoort tot het vingerhoedskruid 'Gelber Herold' - met lichtgeel-crèmekleurige bloemen, met donkere nerven. De bloemen worden verzameld in trossen ondersteund door een kinky stengel die tot 150 cm hoog kan worden.
- Vingerhoedskruid Digitalis lutea - is een vaste plant die tot 80 cm hoog kan worden. Het wordt gretig geplant in tuinen, voor lichtgevende, goud-citroenkleurige buisvormige bloemen. Meerjarige zaailingen worden geplant op vruchtbare, enigszins beschaduwde plaatsen. De bloemen, ongeveer 2 cm lang, verschijnen van juni tot augustus. Snoei na de bloei de lange bloeiwijze scheut, zodat de plant nieuwe scheuten kan ontwikkelen. Als we dit niet doen, verspreidt het vingerhoedskruid zich spontaan door de tuin. We planten ons voort in de herfst, zaaien kleine zaadjes of verdelen bosjes. Grotere zaailingen zijn tegen betaalbare prijzen op de markt verkrijgbaar. Geel vingerhoedskruid is een giftige plant.