Heerlijke, kleurrijke bloemen die op het oppervlak van de vijver drijven ... wie droomt er niet van dat waterlelies zijn tuin verfraaien? Deze unieke waterplanten zijn buitengewoon decoratief. Het blijkt dat hun verzorging en aanplant niet zo moeilijk zijn als het lijkt. Raak opgewonden en nodig deze unieke bloemen uit in uw tuin.
Als je geïnteresseerd bent in dit onderwerp, kijk dan ook hoe je je eigen vijver in de tuin kunt maken.
Waterlelies, of witte waterlelies in de tuin
Waterlelie (nymphaea alba) - soortbeschrijving
De waterlelie is eigenlijk een witte waterlelie (nymphaea alba). De Latijnse naam Numphaea alba duidt op de witte kleur van de bloemen, hoewel recentelijk de mooiste gekleurde variëteiten zijn verschenen. Het wordt ook wel een waterlelie genoemd.
Dit zijn waterplanten die het meest voorkomen in kleine natuurlijke vijvers en meren. Witte waterlelies komen bijna overal in Europa voor, ze versieren meren zelfs op grote hoogte in de bergen. Waterlelies produceren ovale, platte, paletvormige bladeren die op het wateroppervlak drijven. Ze zijn groen van kleur en aan de bovenkant bedekt met was, daarom zijn ze geweldige zwemmers. De bladeren groeien afzonderlijk aan lange stelen, waarvan de lengte afhankelijk is van de diepte van het waterreservoir. Ze kunnen tot 2,5 meter lang zijn.
Het meest interessante deel van de plant is natuurlijk de bloem. De waterlelie produceert drijvende bloemen die ook drijven. Ze bestaan uit talrijke bloembladen die spiraalsgewijs de intens gele bundel meeldraden bedekken. Waterleliebloemen kunnen tot 20 cm in diameter zijn, hoewel dit in wilde vorm uiterst zeldzaam is. Waterlelies zijn het hele seizoen decoratief. Ze bloeien in het voorjaar en de bloemen duren tot oktober. Misschien bent u ook geïnteresseerd in meerjarige tuinbloemen ?
Waterlelie - de mooiste variëteiten
Primaire of wilde waterlelies worden zelden in de teelt aangetroffen. Er worden eerder cultivars gebruikt, die veel sierlijker en vooral veel groter zijn. Veel van hen zijn onlangs op de markt verschenen. Ze verschillen voornamelijk in de kleur van de bloemen. Waterlelies zijn in principe wit, maar er verschijnen ook rood, paars en roze.
In Zwitserland komt van nature Nymphaea alba 'Rubra' met kastanjebruine bloemen voor , die werd gebruikt om roze variëteiten te creëren, zoals 'Rosea' en 'Princess Elizabeth'. Gele bloemen van 'Helwola' zien er ook interessant uit. 'James Brydon' is kersenrood van kleur, een soort die speciaal wordt aanbevolen voor kleine vijvers of voor aanplant aan de kust. Onlangs heeft 'Newton' een sensatie gemaakt, een variëteit in baksteentinten die iedereen zal bekoren met zijn uniekheid. De meest klassieke zijn de witte en crèmekleurige waterlelies van de variëteiten 'Richardsoni' of 'Alba'. Rassen kunnen veilig naast elkaar worden geplant, ongeacht de kleur.
Bent u op zoek naar goede prijzen voor aarde en meststoffen voor bloemen? Kijk hieronder!
Waterlelies planten in de vijver
Waterlelies - vereisten
Het planten van waterlelies moet heel voorzichtig gebeuren en zorgvuldig de perfecte plek voor hen kiezen. Vijvers zijn niet genoeg voor hen, planten moeten van de juiste omstandigheden worden voorzien. Waterlelies moeten op een zonnige plek staan. Vooral gekleurde cultivars voelen zich slecht in de schaduw, al dient de donkere standplaats de basissoort.
Je moet ook heel zorgvuldig het substraat kiezen. Het planten van waterlelies gebeurt in speciale containers, die zijn gevuld met een mengsel van klei en zand in een verhouding van ongeveer 2: 1. Vermijd ten koste van alles substraten met turf of stambloemgrond. Dit kan de vorming van algen versnellen, aangezien turf een geweldig medium voor hen is. De grond moet ook bedekt zijn met een laag grind, vooral als er vissen in de vijver zijn die graag de grond graven.
Stap voor stap waterlelies planten
Deze waterplanten kunnen in vrijwel elk water worden gekweekt - zowel natuurlijk als kunstmatig. Ze worden in een geschikte mand in de vijver gelegd - vlechtwerk of gemaakt van speciaal plastic. De containers zijn bekleed met een speciale jutestof of een ander type agrotextiel dat goed water verdraagt. Hierdoor morst het substraat niet en blijft het op zijn plaats.
Waterlelies planten begint met het maken van uitsparingen in het substraat. Plantenbollen worden erin gedompeld en bedekt met een laagje zand en grind. Wortelstokken kunnen met een draad of draad aan de container worden bevestigd, omdat u misschien merkt dat onbewortelde bollen naar de oppervlakte zullen drijven.
Na het planten moet de mand onder het wateroppervlak worden ondergedompeld. Deze diepte kan variëren. Aanvankelijk is het ongeveer 20 cm, en wordt het geleidelijk groter naarmate de planten groeien. De container met lelies wordt verplaatst als de bladeren en bloemen hoger staan, zodat ze aan de oppervlakte komen. De maximale diepte is afhankelijk van het specifieke ras. De mand moet vanaf het begin volledig in water zijn ondergedompeld. Of misschien bent u ook geïnteresseerd in de tuinrotstuinen die populair zijn bij de vijvers ?
Waterlelie zorg
Waterleliezorg - bemesting in water
In de natuur doen deze waterplanten het prima op zichzelf, maar hebben ze minder mineralen in de tuinvijvers. Om deze reden moeten planten behoorlijk intensief worden bemest, als we mooi gekleurde en talrijke bloemen willen.
Het moet twee of drie keer per seizoen worden bevrucht. Hiervoor worden kunstmestkorrels of -stokken gebruikt die hoogwaardige minerale meststof bevatten, die gemakkelijk op te lossen en op te nemen is. De bal wordt recht in de mand geduwd, niet ver van de wortelstok. Het is veilig voor water en de planten en wezens die erin leven, en tegelijkertijd voedt het de lelies perfect en verhoogt het hun bloei.
De verzorging van waterlelies is ook gebaseerd op bemesting tijdens verplanten of voortplanting. Elke keer dat u een bak met planten uit het water haalt, is het de moeite waard om het substraat te vervangen en een kleine hoeveelheid compost toe te voegen, mits deze goed gefermenteerd is en de juiste structuur heeft.
Waterlelie - reproductie
Zoals alle bolgewassen, planten lelies zich voort door de pluisjes te verdelen. Er zijn maar weinig soorten die zaden maken die toch vaak in het water terechtkomen. Bovendien is het verdelen van wortelstokken een veel snellere manier om zich voort te planten. Waterlelies moeten om de 3-4 jaar worden gespleten.
Gedurende deze tijd wordt de mand met wortelstokken geëxtraheerd en worden de stengels op enkele centimeters hoogte afgesneden. Wortelstokken worden met een scherp mes in secties van meerdere of enkele centimeters verdeeld. De wond wordt blootgesteld aan het binnendringen van schimmelpathogenen en moet daarom goed worden beschermd. De uitgesneden plek wordt gesmeerd met houtskoolpoeder. Waterlelies kunnen het beste in het voorjaar worden vermeerderd.
Waterlelie zorg voor de winter
De meeste leliesoorten zijn vorstbestendig en verdragen de Poolse winter goed. Maar niet allemaal. Voor het geval dat siervariëteiten vóór het begin van de vorst uit het water moeten worden gehaald. Exemplaren die op grote diepten groeien, hebben de beste overlevingskans. Als de vijver echter ondiep is en tot de bodem bevriest, verwijder dan de containers met wortelstokken. Daarom is het planten van planten in manden zo handig.
De uien worden ontdaan van aarde en gedroogd. Bewaar ze in een luchtige ruimte, waar de temperatuur tussen de 5 en 8 graden Celsius ligt. U kunt ze af en toe in vochtige turf en water dompelen om het substraat vochtig te houden. De wortelstokken moeten echter ook worden gecontroleerd op de ontwikkeling van schimmel op hun oppervlak.
Zoals u kunt zien, is het verzorgen van waterlelies niet moeilijk. Met een kleine inspanning wordt uw tuin versierd met unieke waterleliebloemen.